Waarheen je ook vlucht van Elizabeth Haynes

In tijden heb ik niet zo’n spannend en meeslepend boek gelezen! Iedere vrije minuut die ik had, zat ik met mijn neus in dit boek.

Waarheen je ook vlucht van Elizabeth Haynes.
Niemand gelooft Catherine als ze wordt bedreigd door haar aantrekkelijke en charmante vriend Lee. Hij probeert absolute controle over haar leven te krijgen en manipuleert haar vrienden. Volledig op zichzelf teruggeworpen, bedenkt ze een plan om te ontsnappen aan haar dubieuze geliefde – een plan waarvan ze de uitvoering ternauwernood overleeft.

Enkele jaren later probeert Catherine in een andere stad haar leven opnieuw op te bouwen en het verleden achter zich te laten. Langzaam maar zeker leert ze weer op zichzelf te vertrouwen en krijgt ze haar dwangmatige obsessies onder controle. Maar altijd blijft de angst bestaan dat ze Lee ergens weer zal tegenkomen…

Mijn mening.
Ik heb al veel boeken gelezen die indruk op mij hebben gemaakt, dus zo snel word ik niet meer van mijn padje gebracht. Totdat ik dit boek las…

Ik zal eerlijk zijn. Het kostte mij heel even wat kruim om het verhaal goed te begrijpen. In de eerste paar (korte!) hoofdstukken word je bedolven met namen en situaties die niet op elkaar aansluiten. Gedurende het verhaal vallen de puzzelstukjes op zijn plek. Het boek kent als het ware twee tijdszones. Het verhaal speelt zich af in 2003 en 2007. Deze verhaallijnen lopen door elkaar, maar komen uiteindelijk samen.

In 2003 leer je Catherine kennen als een leuke en vlotte meid die middenin het leven staat. Ze heeft een job en gaat vrijwel ieder weekend op stap met haar vrienden. Ze heeft een onbezorgd leventje en geniet daar met volle teugen van. Dan ontmoet ze Lee, een knappe en charmante man die haar hart op hol laat slaan. Ze is verliefd en lijkt een mooie toekomst tegemoet te gaan. Alleen blijkt Lee niet die lieve en charmante man te zijn wie hij werkelijk is. Hij is jaloers aangelegd, snel vlambaar, controleert de gangen van Catherine en begint haar leven te beïnvloeden. Dit neemt zulke heftige vormen aan dat ze mishandeld wordt. Zowel lichamelijk als geestelijk. Van de zelfverzekerde vrouw die Catherine ooit was, blijft niets meer over. Ze verandert in een bang vogeltje dat bijna niet meer de straat durft op te gaan, maar thuis blijft zitten. Ze meldt zich geregeld ziek op haar werk, omdat ze het niet meer aankan. Ze probeert weer vertrouwen in zichzelf te krijgen én controle over haar eigen leven en ontwikkelt een dwangmatige obsessie waaronder het sluiten én controleren van deuren en ramen. Gordijnen moeten per se op een bepaalde manier hangen, spullen in huis moeten op de exacte manier teruggelegd worden, e.d. Al deze handelingen moeten meerdere malen per dag én achter elkaar uitgevoerd worden. Als het proces tijdens het controleren wordt verstoord, moet ze van zichzelf opnieuw beginnen. Deze dwangmatige obsessie beheerst haar hele leven. Sterker nog, Catherine raakt er compleet door uitgeput. Deze stukken worden zo mooi weergegeven in het boek, prachtig! Je krijgt medelijden met deze jonge vrouw en wilt haar graag helpen. Je voelt haar angst en wilt dit wegnemen bij haar.

In 2007 is Lee niet meer in het leven van Catherine. Althans, niet meer lijfelijk. Echter, Lee zit nog wel in haar hoofd. Of blijkt Lee toch weer terug te komen in het leven van Catherine? Ze is verhuisd, probeert haar obsessie onder controle te krijgen waarbij ze hulp krijgt van een psychiater. Ze ontmoet een jongen die gevoelens voor haar heeft. Laat Catherine hem toe in haar leven? Ze probeert langzaamaan haar leven weer op de rails te krijgen, maar dit wordt verstoord.

Het slot vind ik persoonlijk ietwat te ver gezocht en enigszins teleurstellend. Ondanks dit, vind ik dit boek een absolute aanrader. Het heeft diepe indruk op mij gemaakt.